Podstawową zaletą kontaktronu jest jego prostota i wynikający z niej niewielki rozmiar czujnika. Poza tym jego zasada działania sama w sobie jest dosyć prosta i nie generuje wysokich kosztów obsługi.
Kontaktron a obwód magnetyczny
Kontaktron składa się z dwóch podstawowych elementów: magnesu i czujnika właściwego. Każdy wie, jak działa typowy magnes. W zdecydowanej większości modeli jest to magnes standardowy. Zaimplementowanie konstrukcji neodymowej wiązałoby się z oporem podczas standardowego otwierania okien lub drzwi. Pole magnetyczne magnesu działa na czujnik, powodując zamknięcie dwóch sąsiadujących ze sobą styków (w wariancie NC). Tym samym – w przypadku otwarcia drzwi – dojdzie do ich rozpięcia.
Kwestia zasilania
Kontaktrony w swej podstawowej odmianie (zobacz tutaj) nie pobierają prądu z układu zasilania. Oczywiście tradycyjny magnes można zastąpić elektromagnesem, który – na dodatek – może być zdalnie wyłączany, ale rodzi to kolejne komplikacje układu. Kontaktron działa na zasadzie łącznika jednobiegunowego, w którym role standardowego przycisku, przejmuje pole magnetyczne. Jedynym prądem pobieranym przez tak zaprojektowany układ może być prąd zasilający przekaźniki, które wyzwalane są brakiem napięcia sterowniczego.
Podsumowanie
W kontaktronie podstawowym czynnikiem roboczym jest pole magnetyczne lub elektromagnetyczne – w zależności od modelu. Dzięki temu układ czujnika jest bardzo mały, co oczywiście usprawnia proces jego montażu i zabezpieczenia go przed oddziaływaniem warunków zewnętrznych.